Stres, ciągłe napięcie, pogoń za obowiązkami sprawia, że podstawowe czynności fizjologiczne stają się uciążliwymi i niewygodnymi powinnościami. Coraz częściej zauważam, że jedzenie traktuje się instrumentalnie – byle coś zjeść, byle jak, byle szybko i byle co. Jedzenie jest niewątpliwie nacechowane wysokim ładunkiem emocjonalnym i kulturowym, zajmuje ważne miejsce w życiu człowiek; jednak w dniach ,,roboczych’’ nie zwracamy na nie uwagi, bo po prostu nie mamy czasu.

Za to, kiedy przychodzi wolne – święta, weekend, uroczystość – zaczynamy popuszczać ,,jedzeniowego pasa’’, by oddać się uciesze smakowania i ucztowania. Jemy dużo, kosztujemy wszystkiego,...